„Zagłada żydowskich miasteczek”

[reklama2]

Głównym zadaniem wystawy jest przybliżenie losów ludności żydowskiej w regionie łódzkim na krótko przed i w trakcie II wojny światowej. W latach przedwojennych stanowiła ona 25% jego mieszkańców.

Rozwój regionu łódzkiego w XIX w to przede wszystkim przemysł włókienniczy. Znaczący udział w jego tworzeniu mieli Żydzi.

Handel i rzemiosło stanowiły podstawę ich utrzymania. Z biegiem czasu Żydzi zatrudniani byli w mniejszych i większych zakładach produkcyjnych.

Zaczęły powstawać żydowskie partie polityczne  oraz instytucje życia religijnego. Ponadto coraz częściej otwierano szkoły czy biblioteki żydowskie.

Początek XX w to również powstanie prasy żydowskiej w Łodzi i regionie. Swą znacząca działalność prowadzili malarze, pisarze a także poeci, co przyczyniło się do rozsławienia Łodzi w Europie w tychże latach.

Okupacja niemiecka przyniosła niemal całkowitą zagładę ludności żydowskiej. Poddawani byli dotkliwym eksterminacjom fizycznym oraz prześladowaniom ze strony okupanta.

Dokonywano mordów a także rabowania i dewastowania majątków żydowskich. To właśnie na ziemi łódzkiej powstały pierwsze getta.

Całkowitego spustoszenia dokonały masowe emigracje ocalałej z pogromu ludności . Dziś już nie ma tak zorganizowanej jak przedwojenna społeczności żydowskiej. Jedynymi śladami ich obecności często są żydowskie cmentarze a także pomniki.