Jerzy Szaniawski jest jednym z najwybitniejszych dramatopisarzy polskich XX wieku. Jego utwory cechuje niezwykła nastrojowość, liczne niedomówienia oraz metafory. Dramaty Jerzego Szaniawskiego w okresie międzywojennym były często wystawiane m.in. w słynnym Teatrze „Reduta”, po wojnie w związku z wprowadzeniem socrealizmu przez kilka lat obowiązywał zakaz wystawiania jego sztuk. W latach 1960-1989 dość często realizowano jego teksty na scenie, szczególnie w Teatrze Telewizji (łącznie: ponad 30 realizacji), a w postacie wcielały się sławy polskiej sceny m.in. Gustaw Holoubek, Marek Kondrat, Krystyna Janda. Obecnie dzieła Jerzego Szaniawskiego są wystawiane bardzo rzadko, zniknęły nawet z kanonu lektur szkolnych.
Twórca, którego sposób budowania świata scenicznego porównywano do dramaturgii Czechowa, Pirandella czy Maeterlincka uważany jest coraz częściej za autora zapomnianego.
Telewizyjna realizacja dramatu pt. „Ptak” różni się od autorski wizji scenicznej, ponieważ baśniową opowieść o potrzebie niezwykłości w życiu codziennym reżyser umieszcza na początku lat 90. „Ptak” wyreżyserowany w 1993 roku przez Marka Gracza przypomina reportaż.
Reżyser wykorzystał sztukę, określaną jako „groteskę liryczną”, zarazem „poetycką baśń-przypowieść o odwiecznej tęsknocie ludzkiej, która potrafi się zagnieździć nawet w najdziwaczniejszym miejscu, nawet w najbardziej niepozornych istotach ludzkich”, do stworzenia satyrycznego dokumentu zmian obyczajowych, które zaszły w Polsce w latach 1989–1992.
Autor: Jerzy Szaniawski
Reżyseria: Marek Gracz
Realizacja telewizyjna: Jacek Łągwa
Scenografia: Jacek Turewicz,
Anna Bobrowska-Ekiert Rok produkcji: 1992
Czas trwania: 70 min.
Obsada aktorska: Bogdan Baer (Burmistrz), Roman Kł
