Paliła się stara biblioteka w Ujeździe. Jedna osoba w budynku

Niemożliwe ,że pod nosem urzędu miasta takie rzeczy się dzieją?Całe szczęście ,że pod nosem straży to szybko ogarnęli ale kto wie czy do następnego pożaru wyjazda,czy im się strażnica nie zawali ze starości,a miało być tak pięknie panie burmistrzu!wstyd i buta ,że ci którzy ratują nawet z narażeniem życia nie mają się gdzie wykąpać!Bogu na chwałę ludziom na ratunek!

OSP jako ogólnokrajowa organizacja zarządzana jest od wielu, wielu lat przez Waldemara Pawlaka, lidera partii politycznej PSL. To nie jest tak, że to czysto oddolnie, z odruchu serca. No nie do końca. Tu na „ziemi tomaszowskiej” często przedstawia się OSP w opozycji do Państwowej Straży Pożarnej jako oddolnie skrzyiniętą, szybciej reagująca, powołana z pasji, i niegasnącej chęci pomocy. Sugerując nawet, że efektywniejszą od Państwowej Straży Pożarnej... No, by pracować w prawdziwej straży pożarnej przynajmniej formalnie trzeba mieć jakieś kwalifikacje. Jest duża szkoła pozarnicza w Warszawie na Żoliborzu. Nawet po dobrych liceach czasem ludzie się tam nie dostają. Niżej w jakichś powiatowych remizach może nie stawia się aż tak wysokich wymagań, niemniej jest to doposażona struktura, z remizami nie w formie szopy czy garażu, a spełniającą standardy analogicznych służb na zachodzie. Ale PSP to formalnie służba, są prawnie określone obowiązki, potem przywileje, ale wcześniej obowiązki. Państwo oferuje stabilność na stare lata, ale wcześniej możesz zginąć w płomieniach czy przygnieciony stropem. A nie jak chce cu się to wyjdziesz z chałupy, a jak jest jakiś ciekawszy mecz w telewizji to niech płonie. OSP postrzegam raczje jako formę aktywności wiejskich chłopaków. Dobrze oczywiście. Dobrze, że posiedzą wieczorem przy wężach płóciennych zamiast na przystanku czy w gruzie na Orlenie, ale jednak może to być traktowane jedynie jako przedsionek do prawdziwej Slużby. No tylko by się dostać do Służby „niestety” też trzeba się uczyć, odbębnic swoje w lekturach, z matematyki, fizyki, chemii. Trzeba mieć trochę pojęcie o materii której się dotyka, a nie tylko mieć krzepę w łapach.