Komu przeszkadzają DPS-y

Pomysły likwidacji domów domów pomocy społecznej w czasach, kiedy dane demograficzne mówią nam w sposób jednoznaczny, że społeczeństwo w zastraszającym tempie się starzeje, mogą wydawać się co najmniej dziwaczne i całkowicie irracjonalne. Według danych, jakie otrzymaliśmy z tomaszowskiego magistratu, samych tylko seniorów uprawnionych do otrzymania szczepionki przeciwko Covid-19 jest u nas ok. 17.000. Do tego należy doliczyć osoby z terenu powiatu, chociaż one zdecydowanie rzadziej trafiają pod opiekę DPS-ów. Wydaje się, że zapotrzebowanie będzie stale rosnąć. A sytuację pogłębia jeszcze fakt, że potencjalni pensjonariusze, to często osoby opuszczone przez własne dzieci, które emigrując za granicę i do wielkich aglomeracji miejskich, nie znajdują ani czasu ani miejsca na opiekę dla coraz bardziej niedołężnych, a bywa, że wymagających specjalistycznej opieki, samotnych, rodziców. 

Reklama

Wydawać by się mogło, że rynek usług opiekuńczych powinien się dynamicznie rozwijać. I tak jest w istocie. Kolejne prywatne DPS-y powstają, niczym grzyby po deszczu. W okolicach Tomaszowa jest kilka takich miejsc. Świadczą nie tylko usługi opiekuńcze, ale ich oferta jest znaczenie szersza (np. rehabilitacja pocovidowska, czy turnusy rehabilitacyjne). Miejsc w prywatnych DPS, generalnie, brakuje. W tym samym czasie w publicznych DPS-ach zaczęły pojawiać się wolne miejsca, co wcześniej było zjawiskiem niespotykanym. Obecnie w podległych powiatowi domach pomocy społecznej jest około 60 wolnych miejsc. 

Nie chcą kierować

Zdaniem pracowników Domów Pomocy Społecznej wina leży po stronie Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, który nie chce kierować potencjalnych pensjonariuszy do Domów Pomocy Społecznej, którymi zawiaduje samorząd powiatowy. Dyrektor MOPS, Jolanta Szustorowska, nie zgadza się z taką opinią i uważa ją za niesprawiedliwą. W odpowiedzi przesyła nam dane dotyczące wydatków oraz liczby pensjonariuszy

Analiza wydatków odpłatności za osoby przebywające w domach pomocy społecznej w latach 2013 - 2020

Jolanta Szustorowska, dyrektorka podkreśla, że chętnych do DPS-ów jest obecnie zdecydowanie mniej. Obecnie są rozpatrywane. Poprzedni rok miał szczególny charakter ze względu na pandemię. Rodziny wstrzymują się z decyzjami o umieszczeniu swoich seniorów w placówkach. To trochę wina mediów, które nagłaśniały wszelkie przypadki zachorowań. W tym kwarantannę w niedalekiej Drzewicy, z której prezentowano dramatyczne sceny i ewakuowano pensjonariuszy (m.in. do Tomaszowa). Niestety wirusa nie da się uniknąć. Jak widzimy codziennie można zarazić się wszędzie. Domy Pomocy Społecznej, czy placówki medyczne okazują się mimo wszystko stosunkowo bezpieczne.  

Ilość osób umieszczonych w poszczególnych domach pomocy społecznej w latach 2019-2021

Koronawirus trafił także do naszych placówek. Zachorowała część z pensjonariuszy z DPS numer 1. Chorych było aż 74 pensjonariuszy (na 160). Niestety na COVID-19 zmarło ośmiu
podopiecznych. Nie dało się uniknąć zarażeń wśród personelu. 18 pracowników (na 108), dotknęła choroba. Część z nich przeszła ją lekko, część była w stanie ciężkim. Mimo to, pracownicy oraz dyrekcja DPS-ów twierdzą, że nie należy się ich placówek bać. Większość pensjonariuszy jest już po szczepieniach. 

Przyjęć wciąż jednak nie ma. W tym roku do MOPS w Tomaszowie Mazowieckim wpłynęły zaledwie 4 wnioski. Ośrodek posiada też niezbędne fundusze na sfinansowanie pobytu podopiecznych. Jak wynika z powyższej tabeli w ubiegłym roku w budżecie miasta znajdowało się na ten cel 6,03 miliona złotych. W tym roku kwota ta będzie jeszcze większa. 

polecamy

DPS nr 1 w Tomaszowie, który planowany jest do "zagęszczenia" podopiecznych dzieli się na dwie filie: przy ul Polnej i Farbiarskiej. Posiada łącznie 160 miejsc dla pensjonariuszy.  Przeniesienie części osób na ulicę Farbiarską oraz Jana Pawła II jest sporym problemem. Przede wszystkim  pensjonariusze są w różnym stanie zdrowia i wymagają opieki o różnym poziomie intensywności. DPS na ulicy Farbiarskiej nie ma własnej kuchni a posiłki dowożone są z ulicy Polnej. 

W prywatnym jednak taniej

Może będzie to dla kogoś zaskakujące, ale tak jest faktycznie. Prywatne domy pomocy społecznej są tańsze. W dodatku różnice bywają znaczące. Według pracowników publicznych placówek trudno jest tu mówić o jakiejkolwiek uczciwej konkurencji. Tę utrudniają obowiązujące w naszym kraju skostniałe przepisy, ograniczające elastyczność podejmowanych działań  zarządczych. Prywatne DPS-y nie są też obciążone przepisami pracowniczymi. Zdarza się, że personel zatrudniony jest na podstawie umów cywilnoprawnych a opiekunowie to osoby zza naszej wschodniej granicy. 

Co roku publikowane są koszty funkcjonowania DPS-ów. Prezentowane one są także w tabeli numer jeden, umieszczonej powyżej. Kwoty to: 3.688,75 i 3.854,54. W tym roku wzrosną one zapewne do poziomu powyżej 4000 zł, chociażby ze względu na podniesienie przez Rząd płacy minimalnej. 

Jak wygląda system odpłatności w domach pomocy społecznej?

Reguluje go szczegółowo ustawa. Zgodnie z obowiązującymi przepisami odpłatność podzielona jest na dwie części. Pierwszą pokrywa pensjonariusz i wynosi ona 70% jego dochodów. W dalszej kolejności odpłatność ponoszą osoby, na których ciąży obowiązek alimentacyjny. Wynika z tego, że im większą podopieczny posiada emeryturę, tym mniej dopłacać muszą członkowie jego rodziny. Kiedy rodziny nie stać na dopłatę, koszty ponosi gmina, która na pobyt kieruje. 

przeczytaj także 

Co po pandemii?

Pandemia to trudny czas dla wszystkich. Wydawać by się mogło, że w tak trudnym czasie, placówki takie jak domy pomocy społecznej, powinny móc liczyć na  silne wsparcie  jednostek nadrzędnych. To czas na ucieczkę do przodu, w tym inwestycje czy zmiany o charakterze jakościowym.  Czy to właściwa pora na reorganizację, zagęszczanie miejsc, czy w skrajnych przypadkach, likwidację.

Czego możemy się spodziewać? Wszystkiego. Po zakończeniu pandemii (jeśli się zakończy), obserwując już obecnie skutki zakażeń, nastąpić może wysyp potencjalnych pacjentów do DPS o profilu dla przewlekle somatycznie chorych, jakim jest placówka na ul. Polnej. Nie należy zapominać, że społeczeństwo się starzeje, więc należałoby iść w kierunku rozwoju polityki senioralnej.  Nie bez znaczenia do tworzenia planów i koncepcji jest fakt, że  województwo  łódzkie jest na drugim miejscu w gronie najwyższego wskaźnika  zamieszkania osób starszych (po dolnośląskim  i przed świętokrzyskim)

W związku z zachodzącymi zmianami w strukturze demograficznej ludności niezwykle ważną rolę pełni również solidarność, która w szerokim ujęciu oznacza wspólnotę wszystkich pokoleń w społeczności lokalnej w działaniu na rzecz osób starszych oraz wspólnotę działania z osobami starszymi na rzecz społeczności, w której wspólnie żyją. Solidarność międzypokoleniowa i wewnątrzpokoleniowa oznacza także szacunek i wdzięczność dla starszych pokoleń za przejmowany przez młode pokolenia dorobek duchowy, materialny, kulturalny i społeczny, wyrażający się w tworzeniu godnych warunków życia, dostosowanych do potrzeb osób w starszym i zaawansowanym wieku