Bieszczadzkie Spotkania Młodych - Bieszczady 2007

Obie grupy reprezentantów stanowili harcerze z pionu wędrowniczego, wspierani przez swych opiekunów. Celem spotkania była wymiana kulturowa, nawiązanie nowych znajomości oraz – przede wszystkim – dobra zabawa. Pierwsze kroki w kierunku integracji pomiędzy nami, podjęliśmy już podczas podróży, która trwała prawie 8 godzin. Na miejsce dotarliśmy grubo po północy. Zakwaterowano nas w Hoteliku „Krzemień” – bardzo wygodnym i komfortowym – przynajmniej dla nas – harcerzy, którzy nie jesteśmy przyzwyczajeni do pokoi z łazienkami i prysznicem oraz spania w pościeli... Zwłaszcza na obozach. Po podróży nakarmiono nas i napojono ciepłą herbatą, po czym poszliśmy spać.

W sobotę już od rana, zaraz po śniadaniu, wyszliśmy na zwiedzanie najbliższej okolicy. Wiele mogliśmy się dowiedzieć na temat Czarnej – małej wioski (tylko 1300 mieszkańców), ale przyjaźnie nastawionej do turystów i przyjezdnych.

Wieczorem zorganizowaliśmy sobie ognisko, a potem wielką, spontaniczną bitwę na śnieżki. Kolejne dni również obfitowały w atrakcje: poznaliśmy historię tamtejszego kościółka pw. św. Dymitra, który niegdyś był cerkwią, wybraliśmy się na wędrówkę po górach otaczających Czarną, zobaczyliśmy kopalnie ropy naftowej, odwiedziliśmy tamtejszą szkołę, nawiązując kontakty zarówno z uczniami, jak i dyrekcją oraz gronem pedagogicznym. W szkole spędziliśmy całe przedpołudnie, zachęcając dzieci i młodzież do wstąpienia do ZHP oraz do poznawania obcych kultur: nie tylko kultury polskiej i litewskiej.

Na terenie wsi i samego ośrodka spędzaliśmy każdą wolną chwilę. We wtorek (18. grudnia) wybraliśmy się busem na wycieczkę po Wielkiej Pętli Bieszczadzkiej, prowadzącej przez najpiękniejsze zakamarki Bieszczad.

W samych Bieszczadach spędziliśmy 4 pełne dni. Trzeba przyznać, że w tym czasie pogoda dopisywała, śniegu było pod dostatkiem. Do domu wracaliśmy szczęśliwi, z uśmiechem na ustach, naładowani pozytywną energią na najbliższy czas.

Każdy z nas wiele wyniósł z tego wyjazdu. Zawarte zostały znajomości i przyjaźnie. Bardzo ciężko było nam się rozstać, ale wierzymy, że jeszcze kiedyś się zobaczymy. Utrzymujemy ze sobą kontakt, wspominając pierwszy i miejmy nadzieję, że nie ostatni wspólny wyjazd.