tomaszowianie-wykleci

Od zakończenia II Wojny Światowej minęło już ponad 70 lat. Prawie 30 lat temu upadł w naszym kraju komunizm. Okazuje się, że emocje związane z tymi już historycznymi czasami nie stygną. Są wręcz przenoszone z pokolenia na pokolenie. Wciąż pozostaje wiele niewyjaśnionych zagadek. Niekóre z nich naznaczone są krwią ofiar. Ich ocena najczęściej bywa niejednoznaczna. Co ciekawe w wielu przypadkach bezsilny jest IPN i inne podobne mu instytucje. O tym wszystkim mogliśmy się przekonać na czwartkowym spotkaniu autorskim, zorganizowanym przez Miejskie Centrum Kultury w Tomaszowie Mazowieckim. Tym razem gościem MCK był Wojcieche Zawadzki, autor książki "Tajemnice Diablej Góry". Przewodnim tematem była postać jednego z żołnierzy niezłomnych, Tadeusza Bartosiaka ps. "Wilk"

Historia II Wojny Światowej jest wciąż żywa i budzi wiele emocji. Niestety jej lokalne fragmenty bywają często zapominane.

Po rozwiązaniu plutonu Kubiaka- "Babinicza", łącznik oddziału Jan Czarnecki, nie ujawniając się, pozostał w Tomaszowie. Z polecenia komendanta powiatowego K.W.P., we wrześniu 1945 roku, spotkał się w Częstochowie z kapitanem Sojczyńskim - "Warszycem" i został przez niego, jak sam wspomina, awansowany na podporucznika oraz zmienił pseudonim na "Pirat".

W maju 1945 roku, w Górach Trzebiatowskich powstaje oddział złożony z byłych partyzantów 25 pp AK z Tomaszowa i okolicy. Dowództwo nad nim obejmuje były dowódca drużyny w oddziale porucznika Kazimierza Załęskiego "Bończy", syn leśniczego z Gór Trzebiatowskich, sierżant Marian Kubiak ps. "Wicherek".

Kolejnym dowódcą plutonu KWP czynnie działającym, zwłaszcza w okolicy Tomaszowa, był urodzony 23 października 1919 roku na Kaczce, Tadeusz Bartosiak ps. Wilk.

Po wkroczeniu na nasze tereny w styczniu 1945 roku armii sowieckiej, tylko część członków zbrojnego podziemia ujawniła się, nie chcąc pogodzić się z narzuconym siłą ustrojem i podporządkowaniem kraju Związkowi Sowieckiemu. Samo ujawnienie wcale nie chroniło przed aresztowaniem przez organy bezpieczeństwa i stosowaniem różnych form represji. Nowa władza z niezwykłą gorliwością zaczęła zapełniać więzienia, niedawnymi żołnierzami podziemia, upatrując w nich główne zagrożenie dla budowanego systemu. Aby temu zapobiec samorzutnie zaczęły powstawać oddziały, których zadaniem miała być ochrona byłych partyzantów przed aresztowaniami i represjami, a w szczególności przed wywozem do sowieckich łagrów.