Art Deco w muzeum

Płockie muzeum, znane ze zbiorów w stylu secesji, w ostatnich latach zainteresowało się również sztuką Art déco.

Art déco to styl obecny w architekturze, malarstwie i grafice oraz architekturze wnętrz, który rozwinął się w latach 1919–1939. Nazwa powstała z połączenia dwóch francuskich słów: art (sztuka) i décoratif (dekoracyjny).

Art déco było reakcją na secesję, której zarzucano brak dyscypliny przestrzennej. W secesji pojawił się co prawda nurt projektowania wyrobów przemysłowych dla mas, lecz dopiero w art déco podjęto nowoczesne projektowanie rzeczywiście odpowiadające potrzebom ludzi. Charakterystyczne były: tendencja do geometryzacji, mocne zestawienia barw oraz nawiązania do orientalizmu i kultur krajów arabskich.

Było to świadome dążenie do stworzenia stylu, który odwoływałby się do tradycji, a jednocześnie wybiegał w przyszłość. Styl ten miał pasować do nowoczesnych trendów i rodzących się mediów masowych.

Z czasem okazało się jednak, że częste nawiązania do dawnych stylów i perfekcyjne wykonanie przedmiotów użytkowych z użyciem drogich materiałów (np. złotych zdobień, inkrustacji z kości słoniowej) windowały ceny. Wyroby art déco były po prostu zbyt drogie dla szerokiej klienteli.

W Polsce przedstawiciele nurtu art déco działali głównie w latach 20. Były to m.in. grupy artystyczne Blok, Praesens oraz spółdzielnia Ład. W 1925 r. w Paryżu odbyła się wystawa, na której polscy artyści pokazali oryginalność sztuki odrodzonego państwa.