Początek Curlingu to wiek 16. Potwierdza to dokument z roku 1511, autorstwa Passleya Abbeya ze Szkocji, a który opisuje konkurs puszczania kamieni po lodzie,
Na igrzyskach Olimpijskich Curling zadebiutował w roku 1924. Te odbywały się we francuskim Chamonix. Wówczas była to tylko dyscyplina pokazowa. 8 lutego 2006 MKOL uznał jednak, iż dyscyplina ta była pełnoprawną konkurencją Igrzysk i uznał wyniki zawodów jak oficjalne.
Powrót Curlingu do najważniejszej sportowej imprezy na świecie, nastąpił w roku 1998 podczas Igrzysk rozgrywanych w japońskim Nagano.
Terminologia:
Czajnik – kamień służący do gry, wykonany ze specjalnego granitu, wydobywanego w zaledwie w dwóch miejscach na świecie.
END – runda składająca się z 16 kamieni (każda z drużyn puszcza po 8).
DOM – tarcza w której ląduje kamienie punktowe
Guzik – środek tarczy ( tzw. domu)
Take out – celowe, siłowe zagranie, mające na celu wybicie kamieni punktowych, oraz strażników
Strażnik – kamień ustawiony przed tarczą, mający za zadanie chronić te punktujące.
Hammer – przywilej puszczania ostatniego kamienia w endzie.
Szczotka – przyrząd służący do rozgrzewania lodu
Pole do gry:
Na tafli narysowane są dwa zestawy współśrodkowych kół, które jako całość tworzą dom o średnicy 12 stóp (3,7 m). Znajdują się na obu końcach pola do gry. Pośrodku każdego z domów krzyżują się dwie linie, dzielące go na ćwiartki. Wzdłuż pola namalowana jest linia środkowa (centre line) i to właśnie one, wraz linią celu (tee line) dzielą domy na cztery części. Te ostatnie znajdują się w odległości 16 stóp (4,9 m) od końca toru. Dwie pozostałe to linie spalonego (hog line), które kamień musi przekroczyć, aby w ogóle brać udział w grze. Każda z nich znajduje się w odległości 37 stóp (11,3 m) od końca toru.
Cel gry:
Gra składa się z 10 rund tzw. endów. W meczu biorą udział dwie drużyny, które występują w czteroosobowym składzie – otwierający, drugi, trzeci, oraz skip (kapitan zespołu).
Zadanie jest proste. Każda z drużyn ma obowiązek wypuścić swoje kamienie tak, aby te na koniec rundy, były jak najbliżej „guzika” (środka tarczy).
Punktacja (patrz zdjęcia):
Kiedy już obie drużyny zakończą swoje zagrania, zespół zdobywa punkt za każdy kamień będący jak najbliżej "guzika", ale nie dalej niż najbliższy kamień przeciwnika. Jeżeli oba zespoły nie umieszczą kamienia w polu punktowym (domu), end kończy się remisem 0:0
Zespół:
Otwierający – zawodnik rozpoczynający udział drużyny w endzie. Zazwyczaj odpowiedzialny za ustawienie strażników, oraz za szczotkowanie, czyli rozgrzewanie lodu, tak, aby zagranie było bardziej precyzyjne.
Drugi – zagrywa drugi i trzeci kamień. Ma podobne zadanie jak otwierający, czyli ustawienie strażników i szczotkowanie lodu.
Trzeci – często wice kapitan zespołu. Wypuszcza piąty i szósty kamień swoje drużyny, zazwyczaj punktujący. Szczotkuje taflę dla otwierającego, oraz drugiego.
Skip- kapitan drużyny, podejmuje decyzje dotyczące strategii oraz zagrań w trakcie meczu. Z tego też powodu skip stoi w domu i pomaga swoim kolego w dobrym zagraniu kamienia. Gdy przychodzi kolej kapitana by rzucać, jego miejsce na ten czas zajmuje wice kapitan.
Skip, jako jedyny może szczotkować w „domu”, ale tylko wtedy, kiedy kamień przejdzie sam środek tarczy, czyli minie tzw. guzik
Czwarty – terminologia używana w przypadkach, kiedy to skip nie wypuszcza kamieni, jako czwarty zawodnik w rundzie..
ZASADA SPALONEGO I ZAGRANIA KAMIENIA:
1) Zawodnik powinien całkowicie wypuścić zagrywany kamień, zanim ten dotknie pierwszej linii spalonego. Jeżeli zawodnik dotykał jakiejkolwiek części kamienia poza linią spalonego, kamień, nazywany spalonym, musi być usunięty z gry. Jeżeli kamień spalony uderzył w inne kamienie, spalony musi być usunięty z gry, a pozostałe kamienie, które zmieniły swoje położenie muszą wrócić, możliwie najbliżej miejsca sprzed uderzenia, według uznania kapitana drużyny przeciwnej.
2) Jeżeli zawodnik wykonana zagranie poza swoją kolejką, kamień musi być natychmiast usunięty z gry i zagrany przez właściwego zawodnika.
3) Jeżeli w trakcie rozgrywania jednej partii drużyna zagra bezpośrednio po sobie dwa kamienie, kapitan drużyny przeciwnej usuwa pomyłkowo zagrany kamień i jeżeli doszło do przemieszczenia innych kamieni musi ustawić je możliwie najbliżej miejsca sprzed uderzenia. Partia jest kontynuowana a zawodnik, który wykonał pomyłkowe zagranie musi je powtórzyć po wykonaniu wszystkich rzutów pozostałych członków drużyny w danej partii.
4) Jeżeli omyłkowo zawodnik w jednej partii wykona trzy zagrania, partia powinna być kontynuowana a ostatni zawodnik tej drużyny kończąc partię zagrywa tylko jeden kamień.
5) Reguła strefy ustawiania strażników. Jeżeli kamień znajdzie się w strefie ustawiania strażników nie może być wybity przez kamień przeciwnika podczas pierwszych czterech zagrań danej partii, czyli w trakcie zagrywek otwierających obu drużyn. Kamień taki nazywany jest strażnikiem.
6) Jeżeli zawodnik złamie regułę strefy ustawiania strażników tzn. w czasie jednego z pierwszych czterech zagrań spowoduje bezpośrednie lub pośrednie wybicie kamienia przeciwnika z gry, wtedy zagrywany kamień należy usunąć z gry, a wszystkie kamienie, które zmieniły położenie muszą wrócić na pierwotne miejsce.
7) Reguła strefy ustawiania strażników nie dotyczy kamieni znajdujących się w domu lub dotykających jego zewnętrznej krawędzi.
ZAPRASZAM DO OGLĄDANIA TRANSMISJI W EUROSPORCIE GDZIE NA BIEŻĄCO BĘDZIECIE MOGLI ŚLEDZIĆ RYWALIZACJĘ. Komentatorzy dbają także o prezentację zasad gry na podstawie tego co się dzieje w meczu.
Napisz komentarz
Komentarze