Wymogi formalne
Wiele osób jest przekonanych o tym, że największym problemem kandydatek na opiekunki jest brak wiedzy dotyczącej tego, jak zajmować się osobami starszymi. Rzeczywiście, mówimy o formie zatrudnienia jak gdyby stworzonych z myślą o pielęgniarkach, okazuje się jednak, że wymogi formalne nie są przeszkodą nie do pokonania.
Opieka nad osobami starszymi wymaga zaangażowania i precyzji, nie można do niej przy tym przystąpić i wówczas, gdy nie ma się pojęcia o tym, jak wygląda udzielanie pierwszej pomocy. Nie zapominajmy jednak, że nie są to umiejętności, których nie da się wyuczyć. Na terenie całego kraju organizowane są kursy dla pań zainteresowanych pracą opiekunki, a choć uczestnictwo w nich wymaga systematyczności i pewnej samodyscypliny, ukończenie kursu nie jest wcale aż tak trudne, jak wydaje się laikom.
Komunikacja z osobą starszą
Dobrze płatna praca opiekunki wiąże się, oczywiście, z wyjazdem za granicę. Owszem, również w Polsce systematycznie rośnie liczba emerytów, a wielu z nich świadomie decyduje się na skorzystanie ze wsparcia osoby z zewnątrz, opiekunki pozostające w kraju nie mogą jednak liczyć na duże wynagrodzenie. Praca w kraju może być postrzegana przede wszystkim jako dodatkowe źródło dochodu, w zdecydowanej większości przypadków nie mówimy przy tym o zatrudnieniu, ale o obowiązkach wypełnianych z dala od czujnych oczu pracowników Urzędu Skarbowego.
Sytuacja przedstawia się zupełnie inaczej wówczas, gdy mamy do czynienia z pracą opiekunki za granicą, wyjazd do Niemiec, Austrii, Szwajcarii lub do innego kraju zachodnioeuropejskiego wiąże się bowiem ze znacznie lepszymi warunkami finansowymi. Niestety, nie jest wolny od ograniczeń, jedno z najważniejszych wiąże się zaś z tym, że komunikacja z osobą starszą powinna odbywać się w jej rodzimym języku. Co więcej, idealna jest sytuacja, w której mamy do czynienia z poziomem znajomości języka lepszym niż komunikacyjny, osoby starsze często potrzebują bowiem nie tylko pomocy przy wykonywaniu codziennych czynności, ale i rozmowy.
W takim przypadku nie wystarczą dobre chęci, ponownie jednak nie natykamy się na argument, który przesądzałby o nieprzydatności danej osoby do pracy w charakterze opiekunki. W dobie kursów językowych mówimy o zaległościach możliwych do nadrobienia, choć wiele zależy od naszej determinacji i samodyscypliny.
Umiejętności interpersonalne
Jeśli jednak języka obcego i opieki nad osobą starszą można się nauczyć, trudno uciec od pytania o to, co jest w takim razie najtrudniejsze w zawodzie opiekunki. Same zatrudnione zwracają uwagę na umiejętności interpersonalne i nie można nie zgodzić się z tym, że znajdują mocne argumenty na poparcie swojej tezy. Opiekunka musi przywiązywać dużą wagę do nastawienia swojego pracodawcy, jego samopoczucia i stanu zdrowia, nie może przy tym oczekiwać wyłącznie przyjaznych gestów z jego strony. Niekiedy ma prawo obawiać się reakcji nie zasługujących na pochwałę, musi przy tym radzić sobie z nimi zdecydowanie, a jednocześnie w sposób delikatny.
Jakimi cechami powinna się więc charakteryzować osoba, którą interesuje praca opiekunki? Nie da się ukryć, że powinna być zdecydowana i stanowcza, niej istotna wydaje się jednak cierpliwość i empatia. Mile widziane jest też poczucie humoru, które często przenosi się i na pacjenta.
Napisz komentarz
Komentarze