Powiat tomaszowski jest powiązany z resztą Polski połączeniami drogowymi i kolejowymi. Przebiega tędy międzynarodowa droga nr 8 (Wrocław–Suwałki) oraz trasa E75 (Gdańsk–Cieszyn). Samochodem najłatwiej dojechać z Warszawy (110 km) drogą nr 8. Najlepszy zjazd z drogi krajowej nr 8 do Tomaszowa Mazowieckiego znajduje się na 91. kilometrze od strony północnej (od Warszawy) oraz na 99. kilometrze od strony południowej. Z Łodzi (55 km) dojechać można drogą wojewódzką nr 713, z Radomia (ok. 100 km) — drogą krajową nr 48, a ze Śląska (200 km) — drogą krajową nr 1. Pociągiem dojeżdża się najczęściej przez Koluszki. Tomaszów ma połączenia kolejowe z Łodzią, Skarżyskiem-Kamienną, Radomiem, Lublinem i Krakowem.
Powiat tomaszowski leży w centralnej Polsce, w południowo-wschodniej części województwa łódzkiego. Obejmuje 10 gmin wiejskich (Będków, Budziszewice, Czerniewice, Inowłódz, Lubochnia, Rokiciny, Rzeczyca, Tomaszów Mazowiecki, Ujazd, Żelechlinek) oraz miasto Tomaszów Mazowiecki.
Obszar powiatu rozciąga się między 19°43′ a 20°26′ długości geograficznej wschodniej oraz między 51°25′20″ a 51°46′20″ szerokości geograficznej północnej. Terytorium powiatu usytuowane jest w środkowej części staroglacjalnych nizin położonych w dorzeczu Wisły, zaliczanych do podprowincji Nizin Środkowopolskich. Obszar ten leży na styku czterech z sześciu mezoregionów makroregionu Wzniesień Południowomazowieckich: Wzniesień Łódzkich, Wysoczyzny Rawskiej, Doliny Białobrzeskiej i Równiny Piotrkowskiej.
Rzeźba terenu powiatu tomaszowskiego ma złożony rodowód. W obecnym krajobrazie dominują równiny morenowe; mniejszy udział mają wzgórza moren czołowych, kemy i ozy, pola sandrowe oraz pradoliny. Powierzchnia terenu obniża się w kierunku wschodnim — od ok. 215 m n.p.m. w okolicach Będkowa i Rokicin do ok. 160 m n.p.m. w rejonie Rzeczycy. W części południowej teren wznosi się do ok. 210 m n.p.m. Najważniejszym elementem rzeźby jest system dolin rzek Pilicy, Wolbórki i Czarnej.
Klimat powiatu tomaszowskiego ma charakter przejściowy — z wpływami klimatu oceanicznego zimą i kontynentalnego latem — przy czym długotrwałe i silne mrozy występują sporadycznie. Nizinny charakter obszaru umożliwia swobodny przepływ mas powietrza, z wyraźną przewagą przepływów w układzie równoleżnikowym. Okres wegetacyjny jest dość długi i trwa około 210 dni. Roczna suma opadów atmosferycznych wynosi około 550 mm. W okresie wegetacyjnym opady są z reguły mniejsze od parowania, co prowadzi do suszy gruntowej. Okres grzewczy trwa z reguły od początku października do ostatniej dekady kwietnia.
Napisz komentarz
Komentarze