Publicystyka

Dostęp do informacji publicznej, to element kontroli społecznej, jakiej poddawane są władze zarówno na szczeblu krajowym, jak i samorządowym. Jej szczególny formy to zapytania i interpelacje radnych, oraz zapytania, wysyłane przez dziennikarzy na podstawie Prawa Prasowego. Każda z form ma określone terminy w czasie których organa władzy zobowiązane są udzielić odpowiedzi. Okazuje się jednak, że są one notorycznie lekceważone. Politycy i urzędnicy nie zadają sobie nawet trudu, by zgodnie z prawem poinformować o konieczności wydłużenia terminu. Czy za każdym razem mamy do czynienia z chęcią ukrycia jakiś niewygodnych faktów lub działań? Niekoniecznie. Często chodzi o pychę i tzw. arogancję władzy. "Nie mamy pańskiego płaszcza i co nam pan zrobi?" Ten cytat z "Misia" jest jak najbardziej adekwatny, ponieważ rzeczywiście nie ma żadnych prawnych sankcji za opieszałość polityczno - urzędniczą. Oczywiście można wystąpić do SKO lub WSA, ale zajmuje to dużo czasu, tematy się dezaktualizują, a konsekwencje są żadne,

Nie da się ukryć, że wszyscy mamy jakieś swoje drobne słabostki. Niektóre są dokuczliwe dla innych a bywają też śmieszne albo żenujące. Chcemy się pokazywać, jako piękni, mądrzy i atrakcyjni dla płci najczęściej odmiennej. Starosta Mariusz Węgrzynowski przyzwyczaił nas do: symbolicznych otwarć i cięcia kolorowych (choć nie tęczowych) wstążek; otwarć uroczystych (koniecznie w towarzystwie Antoniego Macierewcza); codziennych konferencji prasowych o niczym (chyba sam organizator nie do końca wie czego dotyczą, bo za każdym razem mówi to samo, że bardzo się cieszy i pragnie to zakomunikować); publicznego zakupu papieru toaletowego i służbowego wyjazdu na Jasną Górę. Jest to mało poważne i stanowi jakiś dysonans w stosunku do wykonywanej funkcji i zajmowanego stanowiska. To jednak jest mały "pikuś" w porównaniu z tym, co wyrabiają partyjni działacze opozycji.

Tomasz Zdonek to niespecjalnie wyróżniający się powiatowy radny. Na stronie internetowej Starostwa nie znajdziemy żadnych jego wniosków czy interpelacji w sprawach ważnych dla mieszkańców. Na sesjach niezbyt często zabiera głos. Znany jest bardziej jako konferansjer na różnych imprezach, niż solidny samorządowiec z bogatą wiedzą i zaangażowaniem. Na początku tego tygodnia jednak usłyszeliśmy o nim, jako osobie wykluczonej z szeregów Platformy Obywatelskiej. Powodem według przekazywanych oficjalnie informacji było złamanie dyscypliny przy głosowaniu nad udzieleniem absolutorium Staroście Mariuszowi Węgrzynowskiemu, który równocześnie jest szefem powiatowych struktur PiS.

W minioną sobotę 23 lipca 2022r. miałem zaszczyt być zaproszonym na koncert zorganizowany przez Fundację im. Franciszka Walickiego z okazji rocznicy - 100 lat – urodzin ojca chrzestnego polskiego rock’n’rolla. Impreza odbyła się w Sali Koncertowej Portu Gdynia przy ul. Rotterdamska 9. Wykonawcami były zespoły – „Andrzej Nebeski i przyjaciele” z udziałem Marka Piekarczyka i „Breakout Night” z udziałem Moniki Wysokińskiej. Dla uczczenia i upamiętnienia tego wydarzenia sięgnąłem do swojej, wcześniej napisanej publikacji pt „Subiektywna Historia Rock’n’Rolla w Tomaszowie Maz” zamieszczając poniżej rozdział „94” poświęcony panu Franciszkowi „Moje spotkania z ojcem chrzestnym polskiego Rock’n’Rolla”

Tomaszowskie Centrum Zdrowia zamknęło pierwsze półroczne z zyskiem na poziomie 2,5 miliona złotych. Wynik taki uzyskano, mimo iż większość oddziałów i poradni specjalistycznych przynosi duże straty, Zrekompensowały je dopłaty covidowe, darowizny oraz prawie milion zysku na ratownictwie medycznym. Czy mamy powody do zadowolenia? Raczej nie. Rząd od 1 czerwca wprowadził wysokie podwyżki wynagrodzeń dla większości personelu medycznego. Do piątku jednak nie było wciąż wiadomo o ile wzrośnie kontrakt z NFZ oraz czy uda się pokryć z niego większe koszty pracownicze.

Wielkim wydarzeniem i osobistym, niezapomnianym, przeżyciem (1963r) na obozie żeglarskim w Sławie Śląskiej, w którym uczestniczyłem było spotkanie młodzieży województwa łódzkiego z najwybitniejszą postacią polskiego kina i filmu, Zbyszkiem Cybulskim. Spotkanie miało się odbyć na powietrzu, do południa, przed obiadem. Zebraliśmy się wszyscy w zagłębieniu, tak zwanym „leśnym dołku”. Przybyły tłumy młodzieży, również z okolicznych obozów. Wybiła godzina spotkania a… a Zbyszka nie ma. Czekaliśmy około 15/20 minut, co niektórzy zwątpili czy wiadomość o przyjeździe aktora nie była zwykłą „kaczką informacyjną”. Nagle na widnokręgu od strony miasta, ukazała się sylwetka pędząca na rowerze w naszym kierunku. Konsternacja, milczenie, by po chwili ciszę przerwał okrzyk, CYBULSKI!!!!.

Mój wczorajszy poranny felieton wywołał prawdziwą burzę. Maile, telefony i smsy. Okazuje się, że Starosta Mariusz Węgrzynowski jest bardziej popularny niż myślałem, chociaż nie jestem pewien tego, czy tej popularności powinienem mu zazdrościć. W każdym razie większość reakcji wyrażała oburzenie. Wcale się temu nie dziwię, bo faktycznie są granice, których przekraczać się nie powinno. Trzeba jednak przyznać, że przynajmniej część osób krytykujących moje pismactwo ma w pewnym sensie rację. Bo krytykując jednych często zdarza nam się zapomnieć, że wszyscy oni jacyś tacy jednak... jednacy

Wystarczy nie kraść! Tak krzyczała na wiecach była Premier polskiego Rządu Beata Szydło. Równocześnie sprawując swoją funkcję pełnymi garściami czerpała z profitów władzy, bo... jej się to "po prostu należało". Niestety wszystko należy się politykom na każdym szczeblu władzy, od samorządów w małych gminach, po posłów, senatorów i członków tzw. Rady Ministrów. Czasami ma się wrażenie, że ludzie ci są niczym małe dzieci, które dorwawszy się do zabawek, wykorzystują je ponad miarę, a często w sposób niezgodny z ich przeznaczeniem. Nic dziwnego, że szybko ulegają one zepsuciu, szczególnie, gdy są używane do bicia innych dzieciaków w piaskownicy. W powiecie tomaszowskim jest dokładnie tak samo. Starosta Węgrzynowski przez 3 lata swojego rządzenia napsuł co tylko było możliwe, bo jego misją nie jest zarządzanie a chrystianizacja prostego i ciemnego ludu, który już dawno został ochrzczony i deklaruje na co dzień bardzo konkretne wyznanie, nawet jeśli jego przesłania nie do końca rozumie. Tak zresztą, jak nie pojmuje go sam Mariusz Wegrzynowski. Takie przynajmniej ja odnoszę wrażenie, ale oczywiście nie każdy musi się ze mną zgadzać. Wszak ludzie wybrali i ludzie wiedzieli kogo wybierają. Ja mogę się mylić, bo może faktycznie politykom można pozwalać na więcej, przecież nikt nie ma pretensji do clowna w cyrku, kiedy ten ochlapie go bitą śmietaną

Trafienie do hospicjum często kojarzy się z przegraną bitwą, z brakiem nadziei na powrót do zdrowia. Gdy medycyna nie potrafi wyleczyć, pozostaje zadbać o jakość życia. Do samego końca.

Dzisiaj postanowiłem przybliżyć nasze lokalne zespoły, które za mojego dorastania miały większy czy mniejszy wpływ na moją, muzyczne UDUCHOWIENIE o czym wspominam poniżej.  

- Cierpiałem w milczeniu. Często wstydziłem się rozebrać w szkole na zajęciach z wychowania fizycznego. Bałem się, że koledzy będą wyśmiewać siniaki na moim ciele a miałem je niemal wszędzie. Na nogach, plecach i rękach, którymi zasłaniałem się przed uderzeniami pasem. Nikomu się nie skarżyłem. Nikogo nie interesowałem. Po 30 latach wciąż przeżywam traumę i płaczę za każdym razem kiedy słyszę, że ktoś podnosi głos na dziecko. Dla mnie zawsze kojarzy się to z biciem - opowiada jeden z naszych rozmówców.

 W załączonym artykule opowiadam o początkach mojej amatorskiej działalności związanej z muzyką, stylem rock'n'roll, będącej cyklem spotkań pt. "Herosi Rock'n'Rolla".  

Przyznam, że nico zaskoczyła mnie reakcja na mój felieton poświęcony partyjniackiemu populizmowi. Chodzi mi oczywiście o prześciganie się w różnego rodzaju przedwyborczych ofertach, jakie politycy składają, by przypodobać się wyborcom. W tym konkretnym przypadku chodziło o wynagrodzenia pracowników szpitali, w tym oczywiście pielęgniarek. Dawno nie spotkałem się z tego rodzaju przykładem absolutnego niezrozumienia. Co ciekawe przedstawicielka związków zawodowych zarzucając mi opis stanu faktycznego (bo temu nie zaprzecza) brak należytej refleksji i właściwego rozeznania sama postrzega rzeczywistości jedynie z własnej, stosunkowo wąskiej perspektywy. Nie mam innego wyjścia i muszę większości stwierdzeń się odnieść, ponieważ z mojego z kolei punktu widzenia są one mocno bulwersujące.

W mojej drugiej książce  “A jednak Rock’n’Roll” znalazł się równieź rozdział, KAJAKI. Jest to reportaż z kajakowego spływu rzeką Pilica na trasie Tomaszów (przystań OSiR-u – Zakościele,  w jakim mieli możliwość uczestniczyć członkowie z Abstynenckich Stowarzyszeń Klubów Wzajemnej Pomocy “ALA” i "AZYL".  

Dziś na ekranie kina HELIOS jest w repertuarze film fabularny "ELVIS". Efektem moich spotkań z cyklu  „Herosi Rock’n’Rolla” - powstało wiele publikacji.  Zamieściłem je wszystkie, w trzech wydanych książkach („Moje miasto w rock’n’rollowym widzie”, „A  jednak Rock’n’Roll”, „Rodzina LITERACKA ‘62”). Ale chcę też znajomych i inne osoby zaglądające na portal Nasz Tomaszów powiadomić, że powstała kolejna publikacja książkowa w formie kolorowego albumu "Herosi Rock’n’Rolla w Tomaszowie Mazowieckim”, której z przyczyn, nie tylko ekonomicznych, nigdy nie wydałem. Ciągle jeszcze jej cyfrowy zapis znajduje się w mojej szufladzie. ALBUM jest zapisem wszystkich moich spotkań (w liczbie 100) jakie miały miejsce w  Galerii ARKADY, SCh TOMY, Barze ALIBI, Restauracji ALABASTRO, kinie „Włókniarz”, OK TKACZ czy w SCh PROEM w Zakościelu. Zakończyłem tę publikację 100 spotkaniem w cyklu „Herosi Rock’n’Rolla”, które połączyłem z 75 urodzinami MARKA KAREWICZA w pomieszczeniach tomaszowskiego Ośrodka Kultury TKACZ a …. a rozpocząłem  pt „Długim weekendem z Elvisem Presleyem”.  

Po wpisaniu w google odpowiedniego hasła, wyskakuje nam szereg artykułów na temat choroby. Dowiemy się jakie objawy ma borelioza, jakie badania wykonać by potwierdzić lub wykluczyć chorobę itd. Jednak sprawa zaczyna się komplikować gdy dochodzimy do diagnoz stawianych przez lekarzy. Na forach poświęconych boreliozie - roi się od historii ludzi, którzy latami zmagają się z chorobą. Udało nam się namówić na rozmowę Bartłomieja pochodzącego z Tomaszowa, a który leczył się parę lat temu w Łodzi.

Wraz z przedzieraniem się w połowie lat 50-tych minionego wieku XX -zza żelaznej kurtyny - w wielkich bólach, z nieopisanymi trudnościami (z obyczajowo „zepsutego i dzikiego Zachodu”) -  obyczajowej, rewolucyjnej i kultowej społecznej inności  do naszego kraju nastąpił ogromny opór rządzącego reżimu komunistycznego  Przenikał coraz śmielej zza Oceanu Atlantyckiego styl muzyczny o dziwnej, egzotycznej nazwie "Rock’n’Roll".  Za sprawą tego stylu również przenikała młodzieżowa, i nie tylko, MODA.

O Boże, jak ten czas szybko leci, jeszcze nie tak dawno, niczym okamgnienie, młody 19-leni wówczas Wojtek „Szymon” Szymański, zaraził wszystkich najbliższych, również moją osobę, wywołując epidemię rock’n’rolla w naszym mieście trwającą do dziś … a teraz kończy 80 lat. W sobotę  25 czerwca 2022 długo rozmawialiśmy na komputerowym messengerze - o wszystkim, o naszym mieście, kolegach i koleżankach, ale także o… o Elvisie. O ironio, a dlaczego o Presleyu??? Dlatego, bo Wojtek „Szymon” w kinie w Nowym Jorku a ja w tomaszowskiej  Galerii TOMASZÓW w kinie HELIOS, w piątek 24 czerwca 2022r wspólnie, jednocześnie, on u siebie ja u siebie, oglądaliśmy światową premierę filmu o naszym idolu. Zadziałała jakaś, niewytłumaczalna siła wyższa, że Elvis po ponad 60 laty za sprawą fenomenalnego, biograficznego filmu, równocześnie ponownie nas połączył. Dla uczczenie tej chwili pozwoliłem sobie przypomnieć  postać Wojtka „Szymona” Szymańskiego wykorzystując fragmenty pierwszej, mojej publikacji „Moje miasto w rock’n’rollowym widzie”.

Po słynnych "winach Tuska", które mają już swoją kilkunastoletnią tradycję, pojawia się lokalna konkurencja rynkowa. Wszystko wskazuje na to, że mamy szansę na rodzimą markę win Marcina Witko. Prezydent Tomaszowa Mazowieckiego odpowiada za wszystko. Za smog, wiek nauczycieli, ocieplenie klimatu i napaść Rosji na Ukrainę. Brakuje tylko oskarżeń o koklusz i kradzieże adidasów w niemieckich supermarketów. No ale to ostatnie to raczej domena działaczy Platformy Obywatelskiej oraz członków ich rodzin. Do zagranicznych przygód pewnego znanego u nas "samorządowca", za które trafił wraz z żoną za kratki, jeszcze wkrótce powrócę. Póki co kilka subiektywnych spostrzeżeń na temat debaty absolutoryjnej. Spróbuję ująć to chronologicznie

W poprzednim „2” odcinku „Tomaszowianie w Fundacji Sopockie Korzenie” przeoczyłem bardzo ważną część dotyczącą konkursu V Edycji. W trakcie wręczania nagród uczestnikom konkursu, odbyło się uhonorowanie czterema maczugami (takie jak od zbója Madeja z tomaszowskich grot) „ambasadorów rocka”. Otrzymali je; Marek Piekarczyk (TSA), Jerzy Skrzypczyk (CzG), menedżer zespołu ŻUKI, Mirosław Baibuza oraz Artur Gadomski (IRA) …. za co przepraszam bardzo.