Piękna lekcja historii w „Dwunastce”

Kontekst, który niesie zobowiązanie

Data 7 listopada wybrzmiała w tym roku szczególnie: to właśnie tego dnia w 1918 r. w Lublinie powstał Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej Ignacego Daszyńskiego – jeden z ważnych kroków na drodze do wolnej Polski. Kilka dni później, 10 listopada, do Warszawy wrócił Józef Piłsudski, a 11 listopada przejął zwierzchnictwo nad wojskiem. Uczniowie przypomnieli, że niepodległość nie przyszła jednego dnia: to rezultat pokoleń pracy i ofiar, zrywów i politycznej wytrwałości – od powstań 1830 i 1863, przez Legiony, aż po wybuch Wielkopolski 1918/1919, plebiscyty i powstania śląskie.

Program, który porusza

Na szkolnej scenie zabrzmiały wiersze patriotyczne, a także pieśni legionowe i niepodległościowe – wśród nich przejmujące „My, Pierwsza Brygada”. Przed oczami widzów zmieniały się tableau historyczne: mapy rozbiorów, fotografie żołnierzy i cywilów, symbole polskich dążeń do wolności. Młodzi recytatorzy opowiadali o cenie wolności, śpiew wzmagał emocje, a proste rekwizyty – biało-czerwone wstążki, rogatywki, znicze pamięci – dodawały przedstawieniu autentyzmu.

Wartości, które łączą pokolenia

W centrum uroczystości znalazły się słowa: wolność, patriotyzm, odpowiedzialność, miłość do Ojczyzny. Podkreślono, że patriotyzm to nie tylko pamięć o bohaterach, ale także codzienna praca, szacunek dla drugiego człowieka i dbałość o wspólne dobro. Uczniowie i nauczyciele z dumą oddali hołd wszystkim, którzy walczyli o niepodległość – tym znanym z podręczników i tym bezimiennym.

Szkoła jako wspólnota pamięci

„Dwunastka” pokazała, jak edukacja historyczna potrafi łączyć. W przygotowanie apelu włączyły się klasy młodsze i starsze, chór szkolny, koło historyczne i wychowawcy. Była to piękna lekcja historii i wspólnoty: uczniowie opowiadali historię swoimi głosami, a jednocześnie wspólnym głosem szkoły.

Dziedzictwo, które trwa

Uroczystość zakończyła się chwilą ciszy i wspólnym odśpiewaniem pieśni. W tym milczeniu wybrzmiało zobowiązanie: pamiętać, rozumieć, przekazywać dalej. Bo – jak przypomnieli prowadzący – wolność nie jest dana raz na zawsze. Trzeba o nią troszczyć się każdego dnia: w postawie obywatelskiej, w kulturze słowa, w gotowości do działania dla dobra wspólnego.

Tegoroczne obchody w „Dwunastce” były dokładnie tym, czym szkoła być powinna: miejscem, gdzie historia spotyka się z teraźniejszością, a patriotyzm staje się konkretną postawą – odświeżoną w pamięci, przeżytą we wspólnym śpiewie i zabranym do domu na co dzień.