Ukradła pieniądze z bakomatu

Ten ogólny komentarz nie jest adekwatną odpowiedzią w stosunku do komentarza nr @46 i całego wątku. Notabene, liczyłem że uzyskam Pana/Pani ♥ odpowiedź na komentarz nr @41.

ze mnie tam akurat nie bylo :/ 3k no no :D

Wg mnie, ten nierozgarnięty osobnik powinien wycofać z policji, o ile się da, złożone zawiadomienie i z wiechciem róż w ręku przeprosić tą panią za swoją głupotę. W przypadku niemożności wycofania zawiadomienia i rozprawy sądowej, o ile dojdzie do sprawy, bronić tej pani "nogamy i rencamy" i wziąć całą winę na siebie.

Normą społeczną jest przede wszystkim poszanowanie cudzej własności. Nie sama wartość kradzieży, ale też okoliczności mogą wpływać na stopień winy. Zaś stopień winy może być różny - to nie jest coś co można rozpatrywać w kategoriach zero-jedynkowych.

Dla mnie powoływanie się na prawo też jest ostatecznością - ale w wielu kwestiach potrzebną ostatecznością. Co do ogólnie przyjętych norm społecznych, to myślę że zdecydowanie bardziej niż pilnowanie swojej własności, ważniejsze jest poszanowanie cudzej. A głupotą można nazwać korzystanie z okazji do zagarnięcia cudzego i oczekiwanie że okazja zwalnia z odpowiedzialności. Aby była jasność wyraźnie podkreślę, że inną jest waga czynu gdy lekkomyślnie zagarnie się cudze znalezione pieniądze, a inna jest waga czynu gdy tą samą kwotę zdobędzie się np. za pomocą zaplanowanego włamania rabunkowego. Nie zmienia to jednak faktu że kradzież jest kradzieżą, tyle że o całkowicie różnym stopniu winy. Przykład kradzieży otwartego samochodu z kluczykami jeszcze lepiej to ukazuje. Firmy ubezpieczeniowe mogą patrzyć na to inaczej, ale tutaj takie kwestie rozstrzyga zawarta umowa. Co nie zmienia faktu że Sąd nie zwolniłby złodzieja takiego samochodu z (całkowitej) odpowiedzialności, choć mógłby uwzględnić okoliczności jako przesłanki łagodzące.

Uniwersalnymi zasadami są normy społeczne, a te jak mniemam nie pozwalają stawiać w jednym szeregu kogoś kto znajduje i zachowuje czyjąś zgubę, z tym który umyślnie i z premedytacją działa by czyjąś własność ukraść.

Nie, nie to miałem na myśli. Chodziło mi o to że prócz prawa są jeszcze ogólnie przyjęte normy społeczne jak to, że pilnujemy swoich własności, a za własną głupotę ponosimy odpowiedzialność. Przypomina mi się jeszcze jedno porównanie, otóż gdy ukradnie nam ktoś samochód z pozostawionymi w środku kluczykami i dokumentami zdaje się, że firmy ubezpieczeniowe nie traktują tego w ten sam sposób jak kradzieży bez kluczyków i dokumentów...

Ja umiem czytać i to nawet ze zrozumieniem, czego u Ciebie brak. W tekście stoi jak byk: "Śledczy ustalili, że kobieta zauważyła w okienku bankomatu pieniądze, których nie zabrał poprzedni wypłacający.", a nic nie wskazuje na to, że ona widziała jak nie zabrał gotówki.

Nie wykluczam że tak jest. Niemej jednak w kontekście dyskusji nie chodziło o tymczasowe "pożyczenie" cudzego roweru, a o kwestię przejęcia go na własność.

Sugeruje Pan/Pani, że należy zakładać iż intencją tego pana, który wypłacał pieniądze z bankomatu, było świadome wyzbycie się własności poprzez umyślne porzucenie pieniędzy, zaś intencją tej pani było zaopiekowanie się porzuconymi pieniądzmi? Przyznam że to dość ciekawe spostrzeżenia, biorąc pod uwagę fakty przestawione w artykule. Z jednej strony sugeruje Pan/Pani że ten pan, który wypłacał pieniądze z bankomatu, cierpi na "pomroczność jasna czy inna psychiczna dolegliwość", przy jednoczesnym przyjmowaniu założenia że intencją tego pana było świadome pozbycie się gotówki.

Wziecie niezapietego roweru jesttraktowane jako krotkotrwale uzycie cudzej wlasnosci.

Sam sobie zaprzeczasz. Czytać nie umiesz? Kobieta widziała że gość nie zabrał gotówki i zamiast mu zwrócić uwagę to zakosiła pieniądze. Gdzie tu 3 min? Jak dla mnie to kradzież.

Jaka ofiara? Chyba, że ten wypłacający to "ofiara losu", albo cierpiąca na "pomroczność jasną". Suma sumarum ofiarą wg mnie jest ta kobieta i to dlatego tylko, że zaopiekowała się porzuconą gotówką. Chyba nigdy nie pobierałeś pieniędzy z bankomatu. Jeżeli w ciągu 3 min wypłacający kasę nie odbierze gotówki z bankomatu to jest ona wciągana z powrotem. Więc skoro ta forsa leżała na pulpicie bankomatu tzn, że klient jej dotykał, a skoro jej dotykał i nie schował do portfela, to można przypuszczać, że umyślnie ją pozostawił.

Czy podchodząc do sprawy bardziej systemowo, naprawdę uważa Pan/Pani (nie wiem jak się zwracać gdyż "♥" to rodzaj nijaki) że takie podejście iż to ofiara jest winna, za właściwe? A jeśli tak to kiedy i w jakich przypadkach?

Obarczanie ofiary winą jak usprawiedliwienie działań sprawcy.