Warto wspomnieć, że Kierst był właścicielem fabryki włókienniczej, która mieściła się przy wjeździe do parku po lewej stronie ulicy Św. Antoniego. Niestety została ona zbombardowana na początku września 1939 roku. W jubileuszowym roku w listopadzie zorganizowano również pierwszy turniej piłki siatkowej, w którym uczestniczyło 9 miejskich klubów, a w rezultacie osiągniętych wyników RKS Lechia zajęła pierwsze miejsce. W 1939 roku Lechia była klubem czterosekcyjnym. Oprócz piłki nożnej i siatkówki funkcjonowała również sekcja tenisa stołowego i lekkoatletyka.
W lipcu 1939 roku lechiści zdobyli mistrzostwo Okręgu i po kilku latach starań dostąpili zaszczytu gry o klasę A. Kierownik sportowy Feliks Kuczera wspominał, że po wygraniu swojej klasy B drużyna musiała o promocję do wyższej klasy rozgrywkowej mierzyć się z innymi zwycięzcami klas B. Decydujące spotkanie odbyło się 13 sierpnia 1939 roku w Łodzi, a przeciwnikiem Lechii był RTS Widzew. Mecz zakończył się bezbramkowym remisem, który premiował tomaszowian dając długo wyczekiwany i upragniony awans do klasy A.
Niestety po końcowym gwizdku sędziego doszło do skandalicznych scen. Niezadowoleni sympatycy Widzewa wbiegli na murawę i zaczęli bić zawodników i sztab szkoleniowy Lechii. Drużyna uciekła do szatni i się w niej zabarykadowała czekając na pomoc, która długo nie nadchodziła. W tym czasie chuligani zdemolowali autokar klubu, wybijając szyby i rozdzierając poszycia siedzeń. Posiłki nadciągnęły dopiero po godzinie, a zawodnicy i sztab szkoleniowy zdemolowanym środkiem transportu w eskorcie dwóch samochodów policyjnych udali się w drogę powrotną.
Po powrocie do Tomaszowa Mazowieckiego drużynę przywitano jak bohaterów. Mieszkańcy i sympatycy klubu tłumnie przywitali lechistów gromkimi brawami oraz entuzjastycznymi okrzykami. Awans do klasy A świętowano do późnych godzin nocnych. Skład Lechii wyglądał wtedy następująco: Eugeniusz Hibowski, Stanisław Dębski, Marian Pawłowski, Władysław Nowak, Rudolf Janecki, Mieczysław Gadaj, Zygfryd Janecki, Franciszek Białkowski, Werner Muskała, Tadeusz Gadaj, Mieczysław Pruszczyński, Marian Gadaj, Franciszek Orłowski, Hubert Nowakowski, Tadeusz Tokarski, Zenon Wiecha.
Z promocji do wyższej klasy rozgrywkowej cieszono się na okrągło i nikt nie mógł doczekać się inauguracyjnego meczu w klasie A. W pierwszej kolejce Lechia miała zagrać w Tomaszowie Mazowieckim z ŁKS Łódź. Spotkanie wyznaczono na 3 września 1939 roku, ale niestety do niego nie doszło. Dwa dni wcześniej hitlerowcy zaatakowali nasz kraj i rozpoczęła się II wojna światowa.
Te wydarzenia natychmiastowo wstrzymały wszelką działalność klubową i przekreśliły realne marzenia oraz plany na dalszy rozwój Lechii. Najtragiczniejszy okres w historii Polski, czyli okupację niemiecką spowodowały olbrzymie straty zawodników, działaczy i kibiców. Działania wojenne w szczególny sposób dotknęły osoby związane z Lechią. Były zawodnik Georg Beottig w kwietniu 1939 roku zbiegł do III rzeszy, a następnie jako hitlerowiec wrócił do Tomaszowa Mazowieckiego, gdzie wyłapywał, aresztował, katował i zabijał swoich byłych kolegów.
Piętno wojny odcisnęło się na Lechii również ze względu na uczestnictwo w organizacji podziemnej Polskiego Związku Powstańczego. Do tego szeregu należeli m, in. zawodnicy: Zenon Gorzelak i Julian Rychter. Oprócz nich działali w nim i wstępowali do oddziału majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala” działacze klubu m.in. Jan Michalak, Marian Gadaj, Stanisław Cichosz, Marian Kuczera, Wacław Marasek, Zygmunt Michalski i Czesław Moruś.
Napisz komentarz
Komentarze