Publicystyka

Kilka lat temu z budynku Starostwa Powiatowego w Tomaszowie Mazowieckim zniknęły flagi Unii Europejskiej. Wisiały tam obok polskich barw narodowych i flagi z herbem powiatu. Dzisiaj miejsca na ich umocowania są puste. To drobna rzecz, jednak pokazuje pewien sposób myślenia. I nie chodzi wcale o to, czy obecny Starosta jest zwolennikiem czy przeciwnikiem europejskiej wspólnoty. Rzecz w tym, że opiera on się na ślepym fanatyzmie i... hipokryzji. Zresztą, jak całe pięcioletnie rządy Mariusza Węgrzynowskiego.

To, co wydarzyło się wczoraj na Sesji Rady Powiatu Tomaszowskiego jest trochę śmieszne, trochę straszne a trochę zwyczajnie… głupie. I może moglibyśmy się z tego pośmiać, gdyby nie to, że jest duże zagrożenie, że miasto straci ponad 20 milionów złotych na wsparcie seniorów a powiat będzie musiał kolejne miliony złotych zwracać. Starosta Mariusz Węgrzynowski zachowuje się w sposób całkowicie irracjonalny. Zapomina, że samorząd to nie miejsce na puste ideologiczne manifestacje. Tu mamy działać na rzecz i w interesie mieszkańców. To jakie mamy poglądy na aborcje, jaki promujemy model rodziny, czy przedkładamy posiadanie kota nad utrzymywanie psa, czy chodzimy do Kościoła, czy do Synagogi, nie ma kompletnie żadnego znaczenia, a przynajmniej mieć nie powinno. Naszym zadaniem jest podejmować pragmatyczne i korzystne z punktu widzenia mieszkańca decyzje. Nie ma miejsca na religijny fanatyzm i zacietrzewienie.

Kampanie wyborcze prowadzone w szkołach są nie tylko nieetyczne, ale wręcz niezgodne z prawem. Zapisana w prawie ochrona szkół nie jest przypadkowa. Nikt, tak jak młodzież nie jest podatny na indoktrynację, zarówno ze strony partii politycznych, jak i tzw. organizacji społecznych, które dokładnie to samo co partie robią pod np. pod szyldem aktywizacji obywatelskiej, albo edukacji w zakresie poszanowania praw mniejszości.

Ile politycy wydają na kampanię wyborczą? To pytanie spędza sen z oczu wyborców i dziennikarzy. Wczoraj TVN nagłośnił karygodne przypadki nielegalnego finansowania kampanii wyborczej Prawa i Sprawiedliwości. Chodziło o wpłaty od kilkuset do kilku tysięcy złotych dokonywanych przez partyjnych nominatów w spółkach Skarbu Państwa. Jawność finansowania partii politycznych stanowi podstawę demokratycznego społeczeństwa obywatelskiego. Ma zapobiegać przede wszystkim praktykom korupcyjnym. Dla większej przejrzystości wprowadzono limity finansowe. To ile komitet może wydać na kampanię, zależy między innymi od liczby wyborców na danym terenie. Co ciekawe często zdarza się, że kampanie pojedynczych kandydatów swoim rozmachem przekraczają limity ustanowione dla całego komitetu. Wczoraj opublikowaliśmy szereg pytań, jakie zadano kandydatowi PO, Adrianowi Witczakowi za pośrednictwem profilu spotted. Przesłaliśmy je do młodego lidera partii, ale póki co nie doczekaliśmy się odpowiedzi. Jednak na jedno z nich odpowiedź znaleźć stosunkowo łatwo. Brzmi ono: ile wydaje Pan na reklamę na Facebooku. Ta popularna społecznościówka udostępnia narzędzie, dzięki któremu każdy z nas może znaleźć odpowiedź na to pytanie samodzielnie. Sprawdziliśmy! Co ciekawe nasze wątpliwości się nie rozwiały, ale pojawiły się kolejne. Czy aby na pewno wszystko jest tu legalne?

Od kilku lat politycy Platformy Obywatelskiej straszą Polaków zagrożeniami ze strony PiS dla polskiej wolności i demokracji. Powtarzają co chwila slogany o wolnych mediach. Tymczasem sami mają problem z autorytaryzmem. Na pytania dziennikarzy nie lubią odpowiadać, a zadawane przez zwykłych obywateli kończą się groźbami wytaczania spraw sądowych. Najnowszy przykład tego rodzaju zamordyzmu, stosowania gróźb dał kandydat tej partii na posła na Sejm RP, Adrian Witczak. To kolejny po kradzieży wpisów Łukasza Litewki przykład kompromitacji młodego polityka PO, którego funkcja partyjna najwyraźniej przerosła.

W ubiegłym tygodniu zakończył się proces w trybie wyborczym, który Arkadiuszowi Gajewskiemu, radnemu sejmiku wojewódzkiego oraz jednemu z liderów Platformy Obywatelskiej wytoczył jego były partyjny kolega, Piotr Kucharski, aktualny kandydat do sejmu z listy PSL/Polska 2050. Kucharski proces przegrał z kretesem a Sąd nie pozostawił żadnej wątpliwości co do tego, kto w tym sporze ma rację. Kucharski twierdzi, że sprawa (mimo, że się zakończyła) jest wciąż rozwojowa i jest ofiarą spisku. Gajewski uważa, że wytoczony mu proces miał na celu zakneblowanie ust osobom, które chciałyby opisywać i komentować działania jego adwersarza. O co dokładnie chodzi? O zawiadomienie do Prokuratury, jakie złożyła młoda ukraińska para w sprawie rzekomego oszustwa, jakiego na jej szkodę miał dopuścić się Kucharski.

Ostatnio modne stały się filmiki nagrywane w mediach społecznościowych przez różnego rodzaju politycznych celebrytów. Ten trend dotarł także do naszego miasta i co jakiś czas mamy okazję "podziwiać" oratorskie popisy tego lub innego gwiazdora powiatowej organizacji partyjnej. Co ciekawe nie muszą być mądre, mogą też rozmijać się całkowicie z prawdą. No ale przecież nie o to w nich chodzi. Celem jest pobudzenie emocji, podszczucie jednych ludzi na... innych ludzi i budowanie na tym kruchym fundamencie własnej popularności. Przecież tego, że "aktor" jest ignorantem w sprawach o których się wypowiada w emocjach i tak nikt nie zauważy. Kilka razy miałem okazję opisywać internetowe popisy lokalnego lidera Platformy Obywatelskiej. Tym razem jednak wpadł mi w oko inny równie ciekawy post. Zwróciłem na niego uwagę z kilku powodów. Po pierwsze jestem od ponad 30 lat przedsiębiorcą, po drugie zajmuję się branżą medyczno - farmaceutyczną, po trzecie jestem członkiem Rady Nadzorczej TTBS no i po czwarte moja firma od ponad 30 lat wynajmuje ten sam lokal użytkowy od miasta za pośrednictwem TTBS.

Nienawiść i hipokryzja to wyznaczniki współczesnej polskiej polityki. Partyjni działacze pobudzają negatywne emocje wyborców, bo na nich najłatwiej zbijać polityczny kapitał. Te emocje są nie tylko z premedytacją pobudzane ale i regularnie podgrzewane. Często przybierają wręcz formy zaszczuwania. Podjudzanie jest niestety dosyć skuteczne. Zło wypiera dobro, niczym chwasty porastające ogrodowe rabaty. Wyplenić je nie jest łatwo, bo okazują się bardziej żywotne niż wrażliwe rośliny, wymagające stałej pielęgnacji.

Miasto zalane wodą. Widzieliście setki zdjęć i filmów, przedstawiających dzisiejsze ulice miasta? Trzeba przyznać, że solidnie dzisiaj popadało. IMGW zresztą zapowiadało od wczoraj nawałnice w łódzkiem i kilku innych województwach. Jak zwykle w takich sytuacjach głos zabrali znający się na wszystkim komentatorzy. Zgodnie z zasadą nie wiem, nie znam się, ale się wypowiem. Liczba niezbyt mądrych opinii jest zatrważająca.

Prawie dwie godziny widzowie w całej Polsce mogli wczoraj oglądać na antenie TVP cykliczny program zat. Polskie Biesiady. Przez całe wakacje, imprezy pod tym wspólnym tytułem, organizowane są i nagrywane w całej Polsce. Były już podobne w Iłży, Rybniku, Zakopanem, Całość tomaszowskiej edycji, nagrywana była w środowy wieczór, na tomaszowskich błoniach, mimo deszczowej aury. Program emitowany w sobotni wieczór w godzinach największej oglądalności, z gwiazdami takimi jak Cleo, Piersi, czy Rafał Brzozowski. Prowadził go Robert Rozmus. Na imprezę rozdawano bezpłatne wejściówki. Ich liczba była ograniczona, więc rozeszły się błyskawicznie. Miał bez wątpienia dla miasta walor promocyjny. Nie było w nim agitacji ze strony polityków, partii politycznych, nie było nawet Prezydenta Miasta. Było za to sporo dobrej zabawy, uśmiechnięte twarze mieszkańców Tomaszowa i okolic. Co ważne, miasto nie ponosiło kosztów organizacji imprezy. Zapewniało jedynie "biesiadne stoły". Ale jak to u nas bywa, kiedy jest dobrze, to zaraz znajdzie się grupa internetowych mądrali, którzy za wszelką cenę będą udowadniać, że jest źle. Przecież znają się na wszystkim. Na promocji i reklamie też. Można sobie jedynie zadać pytanie: jako to jest, skoro są tak wybitnymi fachowcami, to czemu pracują poza branżą? Nawet na rynku lokalnym na reklamie można zarabiać i to całkiem nieźle.

Chyba każdy z nas chciałby mieszkać w nowoczesnych apartamentowcach, wyposażonych we wszelkie możliwe media. Najlepiej przy tym płacić niskie opłaty i cieszyć się życiem. To oczywiście jest możliwe, pod warunkiem, że stać nas na zakup za gotówkę nowego mieszkania, bo kiedy przychodzi zaciągnąć na nie kredyt, przestaje być tak wesoło. Raty kapitałowe i odsetki stają się mordercze. Co gorsza, tego kredytu bank musi nam jeszcze chcieć udzielić, a aby mógł to zrobić powinniśmy mieć zdolność kredytową. Ratunkiem dla osób, których nie stać na zakup własnego lokalu są mieszkania komunalne, zwane kiedyś kwaterunkowymi. Obowiązek ich zapewnienie został wpisany do katalogu zadań własnych jednostek samorządowych. Gminy zaspokajają więc potrzeby mieszkaniowe albo za pomocą posiadanego zasobu albo budują nowe mieszkania. Najczęściej wspierając się przy tym kredytami. Koszt najmu musi więc uwzględniać koszty zaciągniętego kredytu.

Okazuje się, że przez ostatnie pięć lat samorządowej kadencji dochowaliśmy się w naszym mieście wybitnego fachowca od wszystkiego. Zna się na oświacie, gospodarce, pomocy społecznej i ratuje bezdomne psy z opresji. Ostatnio stał się specjalistą od ochrony zdrowia. Fachowcem tak genialnym, że ludzie z całego miasta to właśnie do niego telefonują i skarżą się na funkcjonowanie między innymi tomaszowskiego szpitala. Piszę oczywiście o liderze tomaszowskiej Platformy Obywatelskiej, Adrianie Witczaku. Jego zdaniem, za to, że ktoś zbyt długo czekał na udzielenie pomocy w naszym szpitalu, winien jest (ma się rozumieć) Marcin Witko, który ze szpitalem ma akurat tyle wspólnego, że stara się kiedy może pomóc, mimo, że nie ma takiego obowiązku... ale co tam... Witczak uzdrowi nie tylko szpital ale i cały system opieki zdrowotnej w kraju. Rzecz tylko w tym, że pomysłami na to się nie dzieli. Dlaczego? Prawdopodobnie dlatego, że ich po prostu nie ma.

Zatrudnianie radnych w instytucjach podległych samorządowi od lat stanowi temat mocno kontrowersyjny. Trudno się dziwić, skoro w każdej kadencji znajdziemy kilka podobnych przypadków, kiedy to świeżo upieczony radny znajduje nowe miejsce pracy.

Ostatnio znajomi podsyłają mi różne internetowe (najczęściej anonimowe wpisy). Ludziska wiedzą, że interesuję się ochroną zdrowia w Tomaszowie, więc trafiają do mnie krytyczne wynurzenia przeszłych, aktualnych i mam nadzieję, że niekoniecznie przyszłych pacjentów, bo zdrowia trzeba życzyć nam wszystkim, bo jest ono potrzebne do tego, by móc... chorować.

. W listopadzie 2012 roku, w Sopocie, spotkałem się z Markiem Karewiczem na Gali IV Edycji konkursu Wspomnienia Miłośników Rock’n’Rolla. Mistrz fotografii zaprosił mnie do warszawskiego Jazz Klub TYGMONT w Warszawie na swoje 75 urodziny. Przypadają na dzień 28 stycznia. Szybko skojarzyłem tą datę z moimi spotkaniami i… i dostrzegłem, że około tego terminu przypada moje jubileuszowe, 100 spotkanie z cyklu (do sopockich wydarzeń zrealizowałem ich 95), „Herosi Rock’n’Roll'a”.

Wywieranie presji i próby zastraszania za pomocą mediów społecznościowych nie są nowym zjawiskiem. Mechanizmy takie funkcjonują odkąd sieć stała się narzędziem powszechnie dostępnym. Z czasem stają się one jednak coraz bardziej powszechne i brutalne. Ludzie logujący się do Facebooka są jak dr Jekyll i mr Hyde. Co ciekawe złość i frustracja, które wylewa się w Internecie, często przenosi się do świata rzeczywistego. Ma też swoje często dramatyczne skutki.

Wczorajsza debata nad udzieleniem absolutorium Prezydentowi Miasta Tomaszowa Mazowieckiego, Marcinowi Witko, de facto obejmowała kilka punktów posiedzenia Rady Miejskiej. Trwała kilka godzin i poruszała często ważne dla mieszkańców tematy. Niestety była też pokazem niekompetencji, partyjniactwa, obłudy i hipokryzji. Poziom reprezentowanej niewiedzy jest dramatyczny, a faktyczne zainteresowanie sprawami tomaszowian jedynie iluzoryczne. W czasie dyskusji kilka razy pojawił się temat ochrony zdrowia, który jak powszechnie wiadomo, jest mi od kilku lat szczególnie bliski.

Wybory samorządowe już za niecały rok. Tym razem kadencja została wydłużona i odbędą się one wiosną. Zmiany wprowadzono ze względu na zbieg terminów z wyborami parlamentarnymi. Ustawodawca zdecydował, że nie należy tych dwóch spraw łączyć. Obserwując codzienny przekaz medialny, który przesiąknięty jest nienawiścią i tę nienawiść podsycający, była to ze wszech miar decyzja słuszna. Nie jest to jednak jedyny powód. Kolejny to zamieszanie w kampanii i w przeprowadzających głosowania komisjach wyborczych. W mojej ocenie jednak najważniejszy jest ten, że połączenie upartyjnionych wyborów parlamentarnych z bardziej obywatelskimi wyborami samorządowymi, obniżałoby szanse kandydatów na radnych z lokalnych komitetów. Partyjniackie spolaryzowanie (które i tak jest obecne, choć nie w takim wymiarze) przeniosłoby się do każdego małego miasteczka i każdej najmierniejszej wioski. Efekt jest łatwy do przewidzenia. Widzimy go co miesiąc w tomaszowskiej Radzie Miejskiej, gdzie interes partyjny stawiany jest ponad interesy mieszkańców, a nienawiść z ogólnopolskiego podwórka transferowana jest na grunt miejski.

Ksiądz Grzegorz Chirk, to postać nie tylko jak na Tomaszów Mazowieckim nietuzinkowa. Niedawno obchodził 15 rocznicę święceń kapłańskich oraz 40 urodziny. Jest więc okazja do podsumowania.

Rozmowa z Wojciechem Szymańskim i Antonim Malewskim. Nie tylko muzyka