Felietony

W Polsce strach się jest nawet bać. Żartobliwe powiedzonko, ale sporo w nim gorzkiej prawdy. Jeśli uważasz, że w naszym kraju PiS rządzi źle, to nie możesz się do tego przyznać. Strach knebluje czasem usta. I to nie jest obawa przed tym, że rzekomy reżim, przyśle swoich siepaczy i trafić można do nowej Berezy Kartuskiej, stracić pracę i być szykanowanym. Strach jest przed tym, że zaraz zostanie się przypisanym tym drugim. No, a co jeśli uważa się, że Ci drudzy, to takie same społeczne szkodniki? Trzeba milczeć. Dlaczego? Bo niemal natychmiast zostanie się określonym mianem "pisiora", a więc zwolennikiem antydemokratycznego reżimu. No ale nie daj Boże stwierdzić, że podobają Ci się wolnościowe poglądy Mentzena i jego spojrzenie na gospodarkę, wydatki publiczne i ograniczenie roli Państwa. Wtedy to już jesteś faszysta, człowiek niegodny, by z Tobą rozmawiać. Należy poddać cię społecznej i kulturowej infamii. A wszystko to przecież w obronie demokracji, czym by ona nie była., bo chyba nie wszyscy jednak rozumieją, czym ona jest

Czy w tomaszowskich szkołach dochodzi do przypadków szeroko rozumianego molestowania o podłożu seksualnym? Czy uczniowie wiedzą na czym polegają niewłaściwe zachowania i czy miał ich kto nauczyć właściwych wzorców? Na ile w środowisku szkolnym obecna jest przemoc i czy udaje się z nią walczyć? W końcu: czy prawdziwe są informacje na temat molestowania dziewcząt w jednej z tomaszowskich szkół ponadpodstawowych.

W miniony czwartek odbyła się kolejna w tej kadencji sesja rady miejskiej. Tomaszowscy radni dokonywali między innymi zmian w budżecie związanych ze zdrowotnymi programami realizowanymi przez Ośrodek Rehabilitacji Dzieci Niepełnoprawnych oraz podpisaną umową z NFZ. Oczywiście nie zabrakło dyskusji oraz pokazów niekompetencji, ignorancji i dyletanctwa. Żyjemy przecież w czasach, w których gwiazdy internetowych mediów społecznościowych "znają się" na wszystkim i nie ma znaczenia, że nie posiadają minimalnej fachowej wiedzy. Mają za to wysokie mniemanie o samych sobie. O ile można to wybaczyć przeciętnemu "Kowalskiemu", to już w przypadku osób zgłaszających swoje aspiracje do bycia posłem, czy Prezydentem Miasta, jak ma to miejsce w przypadku Adriana Witczaka jest to mocno kompromitujące, w stopniu porównywalnym do podkradania cudzych postów internetowych i emocji, jak mieliśmy okazję odkryć przed kilkoma miesiącami.

Wybory parlamentarne jesienią. Nic dziwnego, że parlamentarzyści mocno się uaktywnili. Konwencje, spotkania, obietnice i deklaracje. Dla wyborów dokonywanych przez Polaków mają one drugorzędne znaczenie. Dużo ważniejszy jest obraz, jaki zbudują media. Inną sprawą, że budują go na bazie tego, co ten czy inny poseł w telewizorze powie lub w internecie napisze. To, że często są one oderwane od rzeczywistości, właściwie się nie liczy. Efekt budowany jest przecież nie na prawdzie a na emocjach. Mimo wszystko "występy" niektórych polityków mocno rozczarowują, bo okazuje się, że nie tylko są oderwani od rzeczywistości, ale nawet własnego miejsca zamieszkania.

Wybory parlamentarne jesienią. Nic dziwnego, że parlamentarzyści mocno się uaktywnili. Konwencje, spotkania, obietnice i deklaracje. Dla wyborów dokonywanych przez Polaków mają one drugorzędne znaczenie. Dużo ważniejszy jest obraz, jaki zbudują media. Inną sprawą, że budują go na bazie tego, co ten czy inny poseł w telewizorze powie lub w internecie napisze. To, że często są one oderwane od rzeczywistości, właściwie się nie liczy. Efekt budowany jest przecież nie na prawdzie a na emocjach. Mimo wszystko "występy" niektórych polityków mocno rozczarowują, bo okazuje się, że nie tylko są oderwani od rzeczywistości, ale nawet własnego miejsca zamieszkania.

Kiedy polityk (jakiejkolwiek opcji) zaczyna opowiadać o konieczności wspierania małej i średniej przedsiębiorczości, zastanawiam się, czy chociaż raz w życiu robił coś na własny rachunek i odpowiedzialność, czy stworzył jakąś choćby najmniejszą firmę, handlował przysłowiową pietruszką na bazarze. Jeśli wspieranie małych firm zapowiada Antonii Macierewicz, to odruchowo sprawdzam, czy mam jeszcze portfel w kieszeni, podobny odruch bezwarunkowy mam kiedy w pobliżu pojawia się jeden z powiatowych radnych. Nie ma żartów, wczoraj na spotkaniu w Tomaszowie Mazowiecki "komisarz smoleński" zakomunikował, że ci mali są jednak wielcy i trzeba udzielić im wsparcia. Pytanie nasuwa się samo: czy będzie to takie samo wsparcie, jak to, z jakim mamy do czynienia w okresie minionych kilku lat? Jeśli tak, to może pora się obudzić, bo takich szkód, jakich narobiono, nie było jeszcze nigdy. Powiedzmy to sobie wprost: mała przedsiębiorczość została w Polsce zabita. Jeszcze może nie umarła ale trwa w przedłużającej się agonii. Tak wielu zamykanych firm i firemek nie notowano w okresie minionych 25 lat. Zjawisko niestety ma charakter coraz bardziej masowy,

Kierowników referatów i naczelników wszystkich wydziałów Starostwa Powiatowego w Tomaszowie Mazowieckim spotkał wczoraj wyjątkowy zaszczyt. Po ponad czterech latach urzędowania Mariusz Węgrzynowski zaprosił ich na jedyne "takie" spotkanie. Wcześniej (w tej kadencji) narady z kadrą zarządczą organizowane nigdy nie były. Trudno się więc dziwić chaosowi i temu, że nawet strategii rozwoju powiatu nie udało się przyjąć. Dokument jest niby gotowy, ale już nie aktualny. Kto za to zapłacił? Zgadnijcie

Prokuratura Rejonowa w Tomaszowie Mazowieckim wciąż prowadzi dochodzenie w sprawie domniemanego znęcania się nad zwierzętami, do którego miało dojść w bliżej nieustalonym okresie, do dnia 28 marca 2023 roku w miejscowości Łazisko gm. Tomaszów Maz. Właściciel zgodnie z zawiadomieniem miał znęcać się nad zwierzętami gospodarskimi oraz psami, poprzez niezapewnienie im dostępu do wody pitnej i pożywienia oraz przechowywanie w nienależytych warunkach bytowych. Postępowanie w sprawie przestępstwa z ustawy o ochronie zwierząt wszczęto 9 marca 2023 r.

Budowa nowego bloku operacyjnego w Tomaszowskim Centrum Zdrowia, to temat, który powraca od kilku lat. Dokładnie rzecz ujmując jest on stale obecny w dyskusjach na temat rozwoju szpitala i jakości ochrony zdrowia w naszym powiecie. Kiedy w Tomaszowie na ten temat się głównie dyskutowało, Rawa Mazowiecka i Opoczno starały się o finanse i budowały. W pierwszym z miast nowy blok został już otworzony. My nadal projektujemy. W ubiegłym roku pieniądze na przygotowanie projektu dla TCZ zostały zarezerwowane w budżecie powiatu. Wydano je jednak na coś innego, bo nie udało się wykonać zaplanowanego zadania. W tym roku kolejny raz wpisano blok operacyjny do budżetu. Oczywiście z góry było wiadomo, że projektu wykonać się nie uda. Teraz okazało się to faktem. W miniony wtorek Starosta Mariusz Węgrzynowski postanowił pieniądze z zadania zdjąć i przeznaczyć je na inne cele. Po protestach radnych z komisji zdrowia przesunięto jednak milion złotych na inne wydatki związane z zakupem sprzętu dla szpitala. To dobra i zła wiadomość.

- Nie może dobre drzewo wydawać złych owoców ani złe drzewo wydawać dobrych owoców - to ostatnio jeden z moich ulubionych cytatów z Ewangelii Św. Mateusza. Obecnie może bardziej znany jest z piosenki śpiewanej przez Korę z Maanamem. Przynajmniej takiej nieco starszej młodzieży koło "pięćdziesiątki".

Wybory Parlamentarne zbliżają się wielkimi krokami. Być może będą one jednymi z ważniejszych od 1989 roku. Z jednej strony mamy do czynienia z poważnym kryzysem gospodarczym, olbrzymią inflacją, licznymi problemami społecznymi i dewaluacją systemu wartości, a z drugiej, jeszcze nigdy od czasu transformacji ustrojowej nie mieliśmy do czynienia z sytuacją, że rządząca partia ma szansę rządzić trzecią kadencję z rzędu. Oczywiście w sondażach przedwyborczych przodują przoduje dwóch największych populistów, czyli PiS i Koalicja Obywatelska, ale trzeci chciałby sobie również poprawić sondaże. Mowa oczywiście o lewicy, której pomysłem na słupki procentowe staje się najwyraźniej walka z Kościołem Katolickim. Pochodząca z Tomaszowa posłanka Anita Sowińska na swoim profilu faceboowym zachęca do udziału w ankiecie na temat Kościoła. Zawiera ona szereg pytań o charakterze ofensywnym z zawartą w nich równocześnie tezą.

Tym razem zapraszamy do lektury felietonu Antoniego Malewskiego poświęconego obiektowi kontrowersyjnemu ale już nie istniejącemu...

Choć rock’n’roll absorbował i wciąż mnie absorbuje, ale przecież nie da się żyć samym rock’n’rollem. Trzeba pracować, zarabiać żeby żyć. W tamtej Polsce wszyscy pracowaliśmy, w większości w jednostkach uspołecznionych gospodarczo, każdy miał swój dom, mieszkanie,  i obowiązki z tym związane, ale również byli tacy, którzy popadali  w przeróżne kłopoty, jak finansowe czy na przykład uzależnienia (jak ja), co wyłączało ich na całe lata, czy wręcz dekady, z normalnego, rodzinnego toku życia. Ale nawet w takich ciężkich sytuacjach życiowych, świat nie zawsze był szary, a wręcz przeciwnie, bywał kolorowy i to tak, że aż niespotykanie śmieszny.

Kiedy w 2013-2014 pojawiły się pierwsze sygnały o tym, że w Tomaszowie Mazowieckim może powstać nowoczesna placówka lecząca chorych onkologicznie, nikt za bardzo w to nie wierzył. Najwięcej kontrowersji budził fakt, że szpital będzie należał do prywatnej spółki. Dywagowano, czy powinien on funkcjonować obok Tomaszowskiego Centrum Zdrowia. Pytano, czy nowy podmiot nie będzie „podbierał” pacjentów. Tymczasem okazało się, że pacjenci leczeni są w prywatnej lecznicy bezpłatnie (co jak widać jest możliwe), w przyjaznych warunkach lokalowych, a oferta wpisuje się w sposób komplementarny w pakiet usług medycznych.

Osoby, które mają okazję często podróżować po Polsce być może mają okazję dokonać porównania tego, jak bardzo między sobą różnią się poszczególne części naszego kraju. Szczególnie duże kontrasty widoczne są przy uwzględnieniu podziału wynikającego z funkcjonowania przez półtora wieku zaborów. Widać je gołym okiem. Różnice są nie tylko w architekturze miast, która w zaborach pruskim i austriackim jest zdecydowanie inna od tej z zaboru rosyjskiego. Znajdziemy je także, a może przede wszystkim, w sferze kulturowej i mentalnej. Tomaszów niestety położony był w rosyjskiej części rozbiorowej. To, jaki fakt ten miał wpływ na ludzką mentalność, widać do dzisiaj. Co gorsza nakłada się na niego 50 letnia próba sowietyzacji a obecnie unijno europejski kominternizm. Taką mam refleksję po lekturze komentarzy pod dwoma tekstami. Pierwszy dotyczy budowy hospicjum, drugi Domu Pożegnań na miejskim cmentarzu.

Rada Powiatu Tomaszowskiego w czasie nadzwyczajnej sesji, jaka odbyła się w miniony poniedziałek wyraziła zgodę na utworzenie w Zespole Szkół Podstawowych numer 3 (samochodówka) Branżowego Centrum Umiejętności. Ma w tym pomóc druga edycja programu, który zakłada utworzenie 120 takich placówek zawodowego kształcenia ustawicznego.

Grupa ginekologów zatrudnionych na kontraktach w tomaszowskim szpitalu złożyła wypowiedzenia. Jedną z przyczyn są zbyt niskie zarobki. Twierdzą, że zarabiają obecnie na poziomie... położnej z odpowiedzialnością za zdrowie i życie pacjentek oraz ich dzieci oraz, że ich stawki, jako lekarzy są najniższe w całym szpitalu. Oferty placowe zatrudnienia w prywatnych poradniach podstawowej opieki zdrowotnej są dwukrotnie wyższe od tych szpitalnych. Mimo to, nadal twierdzi się, że ginekolog zarabia przecież w prywatnym gabinecie a za pracę w szpitalu powinien dyrektorowi dopłacać.

Opieka wytchnieniowa - w ubiegłym roku skorzystało z tej formy pomocy w naszym powiecie ok. 65 osób. Kosztowała grubo ponad 500 tysięcy złotych. Koszt na jedną osobę wyniósł blisko 10 tysięcy złotych. W tym roku będzie on niższy ale też sięgnie blisko 8 tysięcy złotych. Skąd tak wysokie koszty? Starosta

Cytat zawarty w tytule pochodzi oczywiście z piosenki Liroya, która była pierwszym skojarzeniem po dzisiejszej sesji Rady Powiatu Tomaszowskiego. Tomaszów Mazowiecki takiego Starosty i Zarządu w swojej historii chyba jeszcze nie miał. Trafiali się różni, bardziej i mniej fachowi ludzie, którzy jednak przynajmniej posiadali jakieś pokłady zdrowego rozsądku i słuchali rad mądrzejszych od siebie. To, z czym mamy do czynienia dzisiaj trudno określić inaczej niż mianem obłędu, przyprawionego arogancją, butą i narcyzmem. Można by się z tego nawet pośmiać, ale niestety, komuś kto ma w sobie minimum odpowiedzialności, do śmiechów wcale nie jest.

Stuletnia historia powstania klubu zaczyna się w listopadzie 1923 roku, czyli na początku trudnego okresu międzywojennego. Zainteresowanie sportem wśród tomaszowian było ogromne. Na terenie miasta uprawiono wiele dyscyplin takich jak: siatkówka, lekkoatletyka, koszykówka, tenis stołowy, kajakarstwo, boks, podnoszenie ciężarów, szachy, łucznictwo, tenis ziemny, czy brydż sportowy. Początkowo były one uprawiane hobbistycznie i rozwinęły się w późniejszych latach działalności klubu. Największe zainteresowanie skupiała jednak piłka nożna.